Na een korte introductie over de IFIP werkgroep en waar we vandaag komen beginnen de korte presentaties van de panelleden.
Joke Voogt begint. Zij vertelt over het werk aan het International Handbook of Information Technology in Primary & Secondary Education en hoe dat werk verder heeft geleid tot samenwerking en een verdere uitbouw van onderzoek en het netwerk. Het werk aan het handboek begon in 2006 bij UNESCO en vanuit Nederland waren naast Joke ook Jef Moonen en Tjeerd Plomp betrokken. Het boek (1200 pagina's met een overzicht vanuit de hele wereld!) liet zien dat ICT "can enhance teaching and learning according to research, but hardly finds its way in practice".. en dat is natuurlijk wel een probleem. Daarom werd er in 2009 de EDUsummIT gehouden in Den Haag. Tijdens deze bijeenkomst werd een Call to Action geformuleerd om te komen tot betere implementatie van ict in het onderwijs, ook in de lerarenopleidingen. Daarbij zouden de 21st century skills een grote rol moeten spelen. In 2011 zal een nieuwe EDUsummIT plaatsvinden om te komen tot een nog sterkere community die invloed moeten uitoefenen op beleidsmakers, opleiders en onderzoekers om niet alleen het gebruik van ict verder te krijgen, maar om dit ook beter toepasbaar te laten zijn in de 21e eeuw.
Daarna is het de beurt aan Margaret Cox. Zij geeft een mooi overzicht van allerlei technologieen, maar vraagt zich af waar precies de leerlingen en de leraren passen tussen die technologieen. En aan welke technologieen hebben zij behoefte? Dingen die je op internet kan vinden zoals Google Earth en YouTube? En wat kunnen ze daarvan leren? En hoe kan je dat begeleiden? Het lijkt erop dat als je naar de afgelopen jaren kijkt we in de 1970's begonnen zijn met probleemgestuurd leren en dat zich langzaam ontwikkeld heeft tot probleemgestuurd leren in sociale netwerken. Dat laatste betekent volgens Margaret dat leerlingen zeker wel allerlei technologieen gebruiken om te leren, maar dat ze die dingen (bloggen, video's, wiki's, etc.) niet op school gebruiken, maar vooral daarbuiten. De reden? Verschillende redenen natuurlijk, maar degene die ik het meest interessant vindt is dat er vaak een groot aanbod is van geweldig mooi materiaal waar kinderen graag mee aan de slag gaan, maar dat het niet past in de tijd die een leraar beschikbaar heeft...
Andrew Fluck is de volgende spreker. Hij geeft een presentatie over digitaal toetsen in Tasmanie. In elke computer waar een tentamen op gedaan wordt zit een USB stick die ervoor zorgt dat je op die computer alleen maar het tentamen kan doen en niet op internet kan gaan zoeken of iets anders kan gaan doen. De docenten en de studenten zijn tevreden. De docenten vinden het interessant omdat ze nu bijvoorbeeld ook video's kunnen laten zien waar studenten op kunnen reageren. De studenten geven aan dat ze zelfs beter antwoord kunnen geven omdat zij over het algemeen sneller typen dan schrijven. Na een test met deze manier van toetsen is vorige week besloten om het in heel Tasmanie mogelijk te maken om dit te gaan doen. Een andere manier om studenten te "testen" is door ze te laten werken in SecondLife. Dit doet Andrew met studenten van de lerarenopleiding met een "bot pupil". Je kan deze bot pupil (een leerling) van te voren definieren en bepaalde kenmerken meegeven en dan via een usb-stick aan alle leraren (in opleiding) geven. De “bot” leerling reageert dan in SecondLife op dingen die de leraar in opleiding doet. Interessant!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten