Last week I posted a message about the course that I am teaching in relation to "Pedagogies for Flexible Learning supported by Technology". In the mean time most of my students have made their own blog and are writing a post to introduce themselves and a post in which they share some ideas about flexibility and learning. I think it's great that they are doing this. They have just started their studies with me, for most of them it's the first time that they are blogging and they are just doing it! With some very nice results (you can follow them too, see the list of blogs on the right side of this blog)!
The interesting thing is that flexibility as a topic raises many different discussions. Not only about all the different kinds of flexibility that are possible (time, place, pace, content, learning strategies/approaches, etc.), but also in relation to for whom flexible learning is beneficial. In general the idea is that students would benefit most of flexible learning, especially if you follow the statement that my former colleagues Betty Collis and Jef Moonen are making in their book "Flexible Learning in a digital world". They argue that flexible learning is a movement away from a situation in which key decisions about learning are made in advance by the instructor or institution, toward a situation where the learner has a range of options from which to choose with respect to their learning.
Following this statement the idea raises that while flexible learning might be very attractive for students, it is on the other hand very inconvenient for teachers and for the organisation. And of course this argument can be made, because if a teacher has to cope with all the individual choices of each student, teaching will be an even more complicated job than it already is. But on the other hand.. this should not lead to instructors who are (as a response to all the demands) avoiding all kinds of flexibility in their teaching. Applying some level of flexibility can be great: working in your own time, choosing from different pedagogical approaches if you think it is necessary, using different kinds of resources to assure up-to-date information about your course/topic and using different kinds of technology to have an optimal support of your teaching and your students' learning.
The question is of course how to find the right balance..
Deze ochtend plaatste ik (Jef Moonen) een reactie op de opmerkingen van Petra over flexibiliteit in het onderwijs. Blijkbaar ging er iets fout en mijn reactie verdween in cyberspace....
BeantwoordenVerwijderenVooraleer ik een nieuwe poging doe, zal ik eerst deze korte reactie toevoegen aan de blog in de hoop dat het deze keer goed gaat...
In haar reaktie eindigt Petra met de opmerking ‘that the question is of course finding the right balance’.... Ja, dat is natuurlijk de crux en niet alleen bij leren maar ook in het gewone leven….
BeantwoordenVerwijderenHet aardige bij het gebruik van technologie is dat het de kracht van technologie is dat die balans kan worden ingevuld rekening houdend met de karakteristieken van de gebruiker (leerling; student). Iedere student leert/studeert liefst in een omgeving die past bij haar constitutie, dit wil zeggen haar leergeschiedenis, haar persoonlijkheid, de specifieke omstandigheden van dat moment. Het is belangrijk te realiseren dat de wijze waarop men wenst te studeren niet constant is, maar afhankelijk is van externe en interne omstandigheden. Het aardige (de kracht!) van de huidige technologie is dat technologie ‘affordances’ schept die gemakkelijk aanpasbaar zijn aan dergelijke externe en interne omstandigheden.
Toen Betty Collis en ik in 2001 ons boek over ‘flexible learning’ schreven, benadrukten wij dat er vele soorten flexibiliteit zijn die affordances kunnen scheppen om tegemoet te komen aan de diverse omstandigheden waarin studenten (konden) verkeren. Toendertijd lag de nadruk in het bijzonder (naast andere vormen van flexibiliteit) op de flexibiliteit in tijd en afstand: leren wanneer het je uitkomt en waar het je uitkomt.
Ondertussen is duidelijk geworden dat naast de flexibiliteit die studenten geboden wordt (zeker ook ten aanzien van leerstof, beginniveau, tempo, enz.) er bij de studenten ook een duidelijke wens is om via de cursusorganisatie/docent een voorbeeld struktuur te krijgen die als een handvat kan worden gebruikt, en waarvan indien gewenst kan worden afgeweken. Duidelijke struktuur naast flexibiliteit zijn de twee aspecten waartussen de door Petra genoemde ‘balans’ moet ontstaan.
Bovendien merken we de laatste tijd dat ook ten aanzien van de flexibilitiet in afstand/plaats er een trend is waarbij studenten samen komen in een bepaalde fysische ruimte: niet in een traditioneel klaslokaal of auditorium, maar in een ruimer gebouw dat door zijn inrichting zich leent om op allerlei manier alleen of in groepjes samen te zijn. Studenten lijken behoefte te hebben om samen in een fysische ruimte te zijn waarbij men op basis van ter plekke ontstane behoeften met elkaar kan converseren en communiseren (fysiek of via technologische hulpmiddelen). In dergelijke fysische ruimten kunnen min of meer (of na afspraak) groepjes studenten ontstaan met gelijke interesse cq leerbehoeften. Dit is een voorbeeld waarbij enerzijds de flexibiliteit om zijn eigen leeromgeving in te richten min of meer blijft bestaan, maar toch wordt beperkt (liever: gestruktureerd) door een fysieke omgeving die meer dwingend een struktuur aan het leerproces oplegt. De omstandigheden die de fysieke ruimte schept draagt bij aan het zoeken/bepalen van de balans die studenten zoeken in de relatie tussen persoonlijke/individuele omstandigheden en een struktuur die hun helpt om hun leerdoelen beter/sneller te bereiken.
Vooral in de UK zijn projecten gaande (met voor die omstandigheden special opgerichte gebouwen met passende faciliteiten) die deze nieuwe vorm van flexibiliteit exploreren. Betty Collis was betrokken bij een aantal van dergelijke projecten. Voor meer informatie hierover (ook referenties) neem contact op met bettycollisjefmoonen@gmail.com.