Gisteren was ik aanwezig bij een brainstormbijeenkomst op het Minsterie van OC&W over de digitalisering van leermateriaal. Aanleiding was natuurlijk het wetsvoorstel van staatssecretaris van Bijsterveldt rondom de gratis schoolboeken: het plan is dat de overheid vanaf 2009 scholen in het VO extra geld geeft in vorm van lump sum financiering, dat de scholen daar schoolboeken van kunnen kopen en dat ouders dan geen boekengeld meer hoeven te betalen. Aangezien het gaat om een lump sum financiering en de scholen dus zelf mogen bepalen wat ze met dat geld gaan doen, bestaat ook de mogelijkheid om bijvoorbeeld minder boeken aan te schaffen en meer te gaan doen met digitaal leermateriaal.
Tijdens de brainstormbijeenkomst lag de focus op dat digitaal leermateriaal. Toine Maes, directeur Kennisnet, gaf een presentatie waarin hij inging op de huidige stand van zaken rondom ict in het onderwijs en gaf aan dat er best een versnelling in de ontwikkelingen mag komen en dat dat ook heel goed mogelijk is op dit moment. Zelf mocht ik een presentatie geven over het onderzoek naar het gebruik van digiborden en tijdens dat project bleek al dat er nog (te) weinig materiaal voor handen is dat leerkrachten zomaar kunnen gebruiken. Ook de demonstratie van het gebruik van het digibord door Linda Humme van de St. Nicolaasschool in Nieuwveen liet zien dat Linda (een zeer enthousiaste leerkracht die geweldig mooie voorbeelden liet zien) erg veel tijd stopt in het (laten) scannen van bestaand materiaal wat zij dan weer bewerkt en geschikt maakt om op het digibord te laten zien. Ook heeft zij zelf een website gemaakt met allerlei links die je kan gebruiken als je bezig bent met het digibord. Al met al heeft het haar en andere gebruikers van digiborden al veel tijd gekost om geschikt materiaal te maken en te vinden. Waarom is dit nog niet makkelijk(er) beschikbaar en gerelateerd aan de methodes die op scholen gebruikt worden? Er wordt natuurlijk wel aan gewerkt en er komt steeds meer beschikbaar, maar als je zo naar de leerkrachten luistert moet er nog veel gebeuren.
Tijdens de brainstormbijeenkomst viel op dat de insteek werd gekozen dat inderdaad de leerkracht zelf het materiaal zou moeten ontwikkelen. Hoewel dat aan de ene kant logisch klinkt (de docent is tenslotte de vakinhoudelijke expert) vraag ik me af of je van alle leerkrachten kan verwachten dat zij ontwikkelaars van materiaal worden. Willen ze dat wel? Kunnen ze dat zomaar? Hebben ze daar wel tijd voor? En als het antwoord op deze vragen ja is: Hoe gaan ze dat dan doen? Waar halen ze de informatie vandaan? Hoe wordt het gestructureerd? Moet er dan (zoals tijdens de bijeenkomst gesuggereerd werd) zoiets komen als een "kwaliteitsmerk" voor digitaal leermateriaal? Het idee dat er een "content bank" opgericht zou moeten worden waarin alle leerkrachten al hun content kunnen stoppen en dat anderen dat daar dan weer uit kunnen halen werd tijdens de bijeenkomst als een van de opties genoemd. Bij de werking van zo'n data/content/kennisbank heb ik zo mijn vraagtekens. Er zijn altijd problemen rondom het "brengen en halen". Over het hergebruik van lesmateriaal dat door anderen gemaakt is, zijn de laatste jaren verschillende onderzoeken gedaan en over het algemeen is de conclusie "wat anderen maken is wel leuk, maar is net niet toepasbaar in mijn situatie".
De bijeenkomst werd afgesloten door de staatssecretaris. Zij gaf aan dat de leerkracht inderdaad een belangrijke rol zou kunnen spelen bij het ontwikkelen van digitaal leermateriaal. Ik hoop dat als deze ontwikkeling doorgezet wordt er voldoende ondersteuning voor de leerkrachten beschikbaar wordt gemaakt en dat we niet van ze verwachten dat zij alles moeten gaan doen..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten